Έχουμε έναν καθαρό χώρο, καθόλου παραφορτωμένο και επιπλωμένο με λιτά ουδέτερα έπιπλα. Τι μας λείπει;
Χρώμα, λεπτομέρειες και λοιπά παρελκόμενα. Αυτό είναι το σπίτι της Νατάσας και παρακάτω θα δούμε την πρόταση που της έχω ετοιμάσει. Αρχικά να πω ότι το χρώμα που χρησιμοποίησα στην πρότασή μου είναι ενδεικτικό και μπορεί να αντικατασταθεί με πολλά ακόμη, μια που οι καναπέδες είναι ουδέτεροι. Αυτό που είναι σίγουρο όμως, είναι πως το χρώμα είναι απαραίτητο για να κάνει και τη διακόσμηση ευκολότερη, χωρίς πολλά πολλά. Ένα φωτιστικό δαπέδου ανάμεσα στους καναπέδες, ένας πίνακας χωρίς ιδιαίτερο χρώμα αλλά με χρωματιστή κορνίζα και τέλος διακοσμητικά στο ίδιο χρώμα για το coffee table. Αντίστοιχα στις κουρτίνες προτιμώ ένα ουδέτερο γκρεζ (γκρι-μπεζ) και μια απλή λεπτομέρεια από χρώμα, όπως μία φάσα στο κάτω μέρος ενός ρόμαν που θα ταιριάξει γάντι στο παράθυρο. Από εκεί και πέρα, κάποιο συμπληρωματικό πουφ θα ολοκληρώσει την εικόνα και θα κάνει την καθημερινότητα ομορφότερη. Καλή επιτυχία!
Η αρχική εικόνα όσο minimal και αν δείχνει είναι δυστυχώς αυτό που κυριαρχεί στα περισσότερα σπίτια της Ελλάδας…όμορφα έπιπλα που όμως δεν αναδεικνύονται καθόλου από τον περιβάλλοντα χώρο και το χειρότερο όλων άδειοι τοίχοι!
Συμφωνώ απόλυτα λοιπόν με τις επιλογές σου Νεραιδένια!
Merci αγαπημένη yummy 😉
Τα αγαπημένα μου χρώματα είναι αυτοί οι τόνοι του μπλε. Μου αρέσει και το παιχνίδι με τα διαφορετικά μοτίβα σε συγγενικό χρώμα..Αναρωτιέμαι μήπως υπάρχει θέση και για ακόμα κιάλλο έντονο χρώμα, π.χ. κίτρινο, στους τοίχους ίσως?
Αν είσαι λίιιιγο extreme παραπάνω, γιατί όχι 😉 Την καλημέρα μου!
Καλησπέρα και καλή εβδομάδα!
Πιστεύω πως το φωτιστικό και ο πίνακας ενώ είναι μια χαρά, πάλι αδιάφορο το κάνουν το συγκεκριμένο σαλόνι. Κι εγώ που είμαι υπέρ του “όσο λιγότερα τόσο καλύτερα”, θα προτιμούσα να είχε κάτι περισσότερο στους τοίχους…
Χμ…λ.χ. να βάψει κανέναν από αυτούς ριγέ, πουά, κλπ, να βάλει μία φάσα από γύψο περιμετρικά και να παίξει με διχρωμία πάνω και κάτω από αυτή, να βάλει τίποτα αυτοκόλλητα ή γράμματα που συνεχίσουν στον άλλο τοίχο…
κάτι “δυνατό” τέλος πάντων.
*συνεχίζουν, σόρρυ
Συμφωνώ με Αγγελική πως χρειάζεται λίγο περισσότερο μοτίβο ο χώρος. Μοτίβο και υφές! Κάποια τεχνοτροπία στους τοίχους ίσως, ένα χαλάκι, ή ίσως έναν gallery wall?
Θα μου επιτρέψετε να δείξω ένα παράδειγμα που κινείται σε ουδέτερους τόνους όπως και το σπίτι της Νατάσσας και το κάνει πολύ ενδιαφέρον το αποτέλεσμα;
http://pinterest.com/pin/146367056612097845/
Kορίτσια μου, καλά τα λέτε, απλά να επισημάνω κάτι που δεν γνωριζετε εσείς: Το σπίτι είναι προσωρινό, μέχρι να φτιαχτεί το δικό τους 😉