Είναι κάποια καταστήματα, κάποια ονόματα, κάποιες συνήθειες, που σαν παιδί σου κάνουν μεγάλη εντύπωση και δεν τα ξεχνάς ακόμη κι όταν περάσουν τα χρόνια. Ακόμη κι αν δεν είναι στην καθημερινότητά σου, μόλις ακούσεις ένα όνομα, μόλις περάσεις έξω από ένα συγκεκριμένο σημείο, αμέσως οι μνήμες επιστρέφουν, παίζοντας το δικό τους παιχνίδι. Ακριβώς αυτό συνέβει και σε εμένα, μόλις μου προτάθηκε από τα καταστήματα Zoulovits να κάνω αξιολόγηση και παρουσίαση στο blog, σε ένα προϊόν που θα μου έστελναν.
Θυμήθηκα πως στα παιδικά μου χρόνια, κάθε φορά που είχαμε να πάμε σε κάποιον γάμο, ψωνίζαμε με τη μαμά μου το δώρο από τον Ζούλοβιτς. Πάντα με έπαιρνε μαζί της, κι εγώ χάζευα προσεχτικά, με τα χεράκια πίσω, όπως μου είχε μάθει η γιαγιά μου πως πρέπει να έχουμε στα μαγαζιά με εύθραυστα αντικείμενα. Πολύ μου άρεσε η διαδικασία. Όσο μου αρέσει και τώρα να χαζεύω στο διαδικτυακό τους κατάστημα, με τις ώρες.
Πριν μερικές μέρες λοιπόν, πράγματι κατέφθασε στο σπίτι μου ένα πακέτο. Το άνοιξα και αντίκρισα μία μοντέρνα τουρτιέρα. Ό,τι έπρεπε αυτή την εποχή που το έχω ρίξει στη ζαχαροπλαστική!
Την επόμενη κιόλας μέρα, έφτιαξα νοστιμότατα ρολάκια κανέλας και τα τοποθέτησα για φωτογράφιση. Λίγο πριν φαγωθούν, ήρθε και η αδερφή μου στο σπίτι, με γεμάτα τα χέρια. Το υπέροχο αφράτο κέικ της, γεμιστό με πραλίνα φουντουκιού, βρήκε κι αυτό τη θέση του στην νέα μου τουρτιέρα από τα Zoulovits. Ομολογώ πως το κέικ, έμεινε περισσότερο από όσο φανταζόμουν στο σπίτι, μια που υπήρχαν κι άλλα γλυκά ταυτόχρονα και δεν έπεσα με τα μούτρα όπως συνηθίζω να κάνω αυτή την [ειδική] περίοδο της ζωής μου. Τις 5 αυτές μέρες λοιπόν, η τουρτιέρα μου δοκιμάστηκε δεόντως. Το κέικ διατηρήθηκε φρεσκότατο και αφράτο σαν την πρώτη μέρα.
Πραγματικά εντυπωσιάστηκα και συνειδητοποίησα πως το γυάλινο καπάκι της, δεν προστάτευε απλά τα γλυκά, αλλά τα διατηρούσε και φρέσκα. Αξίζει βέβαια να πω πως το κάτω τμήμα της τουρτιέρας, το έπλυνα στο πλυντήριο πιάτων χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Υποθέτω πως άνετα σε μεγαλύτερο πλυντήριο πλένεις και το καπάκι, αλλά δεν το επιχείρησα γιατι θα έπιανε όλο το χώρο και δεν υπήρχε λόγος.
Το κακό είναι πως η φωτογράφιση που έκανα με τη γεμάτη τουρτιέρα εκείνη την ημέρα (με εξαίρεση τη μία και μοναδική φωτογραφία που βλέπεις με τα ρολάκια), βρίσκεται στο laptop μου που είναι στην εντατική αναμένοντας τη διάγνωση για το τι είναι αυτό που προκάλεσε την μαύρη οθόνη. Έτσι, χθες ξανατράβηξα φωτογραφίες, την άδεια αυτή τη φορά τουρτιέρα. Μόλις όμως έχω στα χέρια μου τα αρχεία μου, σου υπόσχομαι να σου δείξω κι άλλες φωτογραφίες από την τουρτιέρα, όσο και την πανεύκολη συνταγή για τα ρολάκια κανέλας, βήμα βήμα. Μέχρι τότε, μπες, χάζεψε, ψώνισε, ενημερώσου, εδώ: zoulovits.com
Καλό μας μήνα,
Decofairy
Ρολάκια κανέλας; τα αναμενουμε . Οτι πρεπει γι αυτη την εποχή. Πάντως μεσα στην γλύκα την βλέπω την μπεμπούλα που έρχεται! Καλημέρα!
Aφού γλίτωσα το ζάχαρο, δεν μιλάω καθόλου…χαχαχα! Που να ήμουν και γλυκατζού δηλαδή!