Είναι μερικά σπίτια που σου κλέβουν την καρδιά ακόμη κι αν ποτέ δεν θα επιχειρούσες να φτιάξεις ανάλογα το δικό σου. Σου αρκεί να τα βλέπεις και νιώθεις τόσο βολεμένος στη σιγουριά σου, τόσο λίγος απέναντι στο εκκεντρικό. Φοβάσαι το ανακάτεμα, το πέρα από το mix & match.
Άλλες φορές πάλι, σου αρέσει το γενικό σύνολο και όταν πας να το αποσυναρμολογήσεις για να το μεταφέρεις στο δικό σου χώρο, ανακαλύπτεις πως με τίποτα δεν θα έβαζες κανένα από τα έπιπλα και τα διακοσμητικά που βλέπεις μεμονωμένα, στο σπίτι σου. Κάπου εκεί βρίσκεται και το ταλέντο του ιδιοκτήτη.Γιατί μεταξύ μας, και εκ πείρας, σου λέω πως όσοι φτιάχνουν τέτοια σπίτια, το έχουν μέσα τους, δεν παίρνουν βοήθεια από επαγγελματία. Πολύ θα ήθελα να έχω τέτοιους πελάτες, αυτοί όμως δεν με χρειάζονται. Το έχουν μέσα τους, είπαμε.
Αυτό συμβαίνει και με το σπίτι που θα δούμε σήμερα, μία μονοκατοικία στο Μπιαρίτς της Γαλλίας, κοντά στην παραλία. Αυτό ήταν και το στοιχείο που ώθησε τους ιδιοκτήτες να “βασανιστούν” με το σχεδόν ερείπιο, κτίσμα του ’40, που τους πήρε αρκετά χρόνια να το φέρουν εις πέρας.
Τα 150 τετραγωνικά του, ντύθηκαν στα λευκά και υποδέχθηκαν επάξια τα ρετρό έπιπλα των δεκαετιών από ’50 έως ’70, κάποια εκ των οποίων παίζουν σε παστέλ τόνους, τονίζοντας ακόμη περισσότερο την εποχή τους.
Τα οικοδομικά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, από τα ανθεκτικότερα της αρχιτεκτονικής, έδωσαν το δικό τους touch βιομηχανικής αισθητικής.Το χυτό δάπεδο από γκρι μπετόν και ο μαύρος χάλυβας στα τεράστια ανοίγματα, είναι αρκετά για να κάνουν τη δουλειά τους. Ιδιαίτερα φωτεινό όλο το σπίτι, γεγονός που ενισχύεται από την έλλειψη κουρτινών κι όπου υπάρχουν, αυτά είναι ιδιαίτερα ανάλαφρα. Δεν ξέρω πόσο ενοχλητικό μπορεί να είναι αυτό για την καθημερινότητα, για τη φωτογράφιση πάντως εξυπηρετεί ιδιαίτερα.
Λάτρεψα το ιδιαίτερο παιδικό δωμάτιο με τα μίνι ρετρό επιπλάκια. Καθισματάκια μικρογραφίες, ψάθες, μπαμπού, φυσικά ξύλα και κάπου εκεί στη γωνία, υπερυψωμένο το παιδικό λουτρό με τοίχους από γυαλί, μη χάσεις στάλα από το φυσικό φως.
Εσύ τι ξεχώρισες, αλήθεια, από το συγκεκριμένο σπίτι;
(αυτό το σπίτι, βρέθηκε στο vtwohnen)
Τα φιλιά μου,
Decofairy
Υ Π Ε Ρ Τ Ε Λ Ε Ι Ο !!! Το αγάπησα!!! Απλό αλλά και συγχρόνως τόσο χορταστικό!! Εντάξει το παιδικό είναι πολύ μα πολύ όμορφο…Και θα ξεχωρίσω και όλα τα φωτιστικά του σπιτιού… απο το μπάνιο, την κουζίνα όλα!! Πήρα και ιδέες!!
Τέλεια τα φωτιστικά, όλα, πραγματι!
Υπέροχο ανακάτεμα που δείχνει , ‘οπως λες Ανναστέλλα, καλλιεργημένο προσωπικό γούστο και αγάπη για…ψάξιμο! Πολύ γλυκά τα λιλιπούτεια επιπλάκια. Κι από ό,τι κατάλαβα, θα υπάρχει και μια φανταστική θέα στον ωκεανό!!!
Χμμμ.. Αν εχει και θεα, ολοκληρώθηκε η κατάσταση!
Αχ είναι όνειρο!
Πράγματι!
Πραγματικά πολύ ξεχωριστό σπιτικό! Χαμογέλαγα που ακόμα και στο καθιστικό έχουν σκεφτεί τους μικρότερους κατοίκους του σπιτιού με τα ανάλογα στο μέγεθος καρεκλάκια 🙂
Αχ, κι εγω αυτα τα μικρα επιπλάκια παντου, λάτρεψα 🙂