Πρώτη μέρα στο σχολείο… με ένα σχολικό του 1959

Λίγο πάνω από το σπίτι μου, είναι ένα δημοτικό σχολείο. Τρείς μήνες τώρα, οι πρωινές παιδικές φωνούλες μου έχουν λείψει. Όπως ίσως σου έλειψε η δική μου “φωνή” εδώ και κάποιες μέρες, που απουσίαζα λόγω βάφτισης (λεπτομέρειες σε μελλοντική ανάρτηση). Από σήμερα, αυτές οι παιδικές φωνούλες -ακόμη χαριτωμένες- θα επανέλθουν στην καθημερινότητά μου. Όπως και το σχολικό που κορνάρει με σύνθημα για να παραλάβει το πιτσιρικάκι απέναντι. Ένα πιτσιρικάκι γύρω στα τρία, που στην αρχή της σχολικής χρονιάς πέρισυ, έκλαιγε και δεν άφηνε την αγκαλιά της γιαγιάς του. Σπαραχτική εικόνα που ελπίζω να μην τα επηρεάζει στη ζωή τους. Ευτυχώς τα μικρά ξεχνάνε εύκολα. Εγώ όμως όχι, και αλήθεια σου λέω, είναι βασικός λόγος που θα προσπαθήσω -κι ελπίζω να τα καταφέρω- να μην χρειαστεί να στείλω τη μικρή μου πριν το προνήπιο σε παιδικό σταθμό. Βέβαια οι απόψεις αλλά και οι ανάγκες αλλάζουν οπότε ας μην αναλωθούμε σε αυτήν τη σκέψη μου. Φοβάμαι πολύ και τα σχολικά όμως. Οδηγούν τόσο ατσούμπαλα & απρόσεχτα πολλοί από τους οδηγούς αυτών, που απορώ με τις επιλογές των υπευθύνων για το προσωπικό τους. Ουφ, σε πήρα κατάμουτρα πρωί πρωί με τους προβληματισμούς μου αντί να ξεκινήσω τη νέα σεζόν -επίσημα πλέον- με όμορφες εικόνες. Για να σε αποζημιώσω όμως που μοιράστηκα μαζί σου τις σκέψεις μου και σε προβλημάτισα έστω και τόσο δα, θα σου δείξω ένα σχολικό λεωφορείο αλλιώτικο από αυτά που σου έλεγα πιο πάνω. Ένα σχολικό του 1959, που μεταμορφώθηκε σε κατοικία με ρόδες. Με ενα στυλ μποέμ και τις καμπύλες της εποχής να χαρίζουν τη δική τους ομορφιά (ναι,ναι, οι καμπύλες χαρίζουν ομορφιά…μην το ξεχνάς ;)) και την ανακαίνισή του τόσο αρμονική, σαν απλά να μην πέρασε ο χρόνος από πάνω του.
Υπεύθυνο για την ανακαίνιση-αναπαλαίωση-μεταμόρφωση του Vicking short bus (αυτό είναι το όνομά του) είναι το αρχιτεκτονικό γραφείο Winkelman architecture και την παρουσίασή του την είδα στο tiny house talk όπου μπορείς να δεις πολλά περίεργα στο χώρο της οικίας.

Επιστρέφοντας στο σχολικό λεωφορείο, να σου πω ότι αγάπησα το πράσινο που κάλυψε την εξωτερική του επιφάνεια και το βρίσκεις στο δειγματολόγιο της Benjamin Moore κάτω από τον κωδικό “courtyard green 546″. Ενδιαφέροντα βρίσκω επίσης τα υφάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τα καναπεδάκια, καθώς και ο συνδυασμός αυτών, με την πιο παιχνιδιάρικη διάθεση.
Και για εσένα που γοητεύτηκες και θες το κάτι παραπάνω, σου έχω και κάποια από τα σχέδια-σκίτσα του λεωφορείου… Και το βασικότερο όλων; Μαζεύεις τη δωδεκαμελή παρέα σου και ξεχύνεσαι σε δάση, βουνά και παραλίες να απολαύσεις το τοπίο με ανέσεις που δεν μετριούνται με τετραγωνικά, μα με διάθεση για εξερεύνηση και διαφορετικότητα.

Τα φιλιά μου, και καλή σχολική χρονιά σε παιδιά και γονείς, να ευχηθώ!
Decofairy