Είναι κάποιες βόλτες λοιπόν, που σου δίνουν περισσότερα από τα αναμενόμενα. Μια τέτοια βόλτα έκανα και την περασμένη εβδομάδα με μια καλή μου φίλη ( και τη Φεγγαρένια μαζί, φυσικά). Ο περίπατος στο Μοναστηράκι, μας έβγαλε στην οδό Αιόλου 10Α, όπου βρίσκεται το “off white”. Την ώρα που πήγαμε δεν ήταν crowdy και τόσο η πρώτη εικόνα όσο και η μουσική, μας τράβηξαν να καθίσουμε. Όσο περνούσε η ώρα, τόσο ένιωθα πως πρέπει να το μοιραστώ μαζί σου.
Πριν φύγουμε λοιπόν, πήρα τη φωτογραφική της φίλης μου (τη θέση της δικής μου στην τσάντα μου, έχουν πλέον καταλάβει οι πάνες, τα μωρομάντηλα και κάποιο παιχνίδι της μικρής ;)) και προσπάθησα να αποτυπώσω όσα με εντυπωσίασαν.
Το “off white”, είναι ένα να καφέ μπαρ από αυτά που είναι γεμάτα διακοσμητικά στοιχεία τόσο διαφορετικά μα και τόσο όμορφα δεμένα μεταξύ τους. Ένα μαγαζί από αυτά που ρουφάς κάθε στοιχείο, κάθε γωνία, γεμίζεις εικόνες που θες να θυμάσαι, που σε εμπνέουν και που σε κάνουν να χάνεσαι την ώρα της συζήτησης, να ταξιδεύεις… Όχι τόσο σε άλλους τόπους αλλά κυρίως σε άλλες εποχές. Με τα ποδήλατα να στηρίζουν τους πάγκους, τα ψηφιδωτά στο δάπεδο, την ιδιαίτερη βιβλιοθήκη με τα λογής λογής χέρια και στο βάθος μια εναέρια βιτρίνα να προβάλλει τους τοίχους του χθες.
Κι εκει που πιστεύεις πως με ιδιαίτερη προσοχή έχεις “χτενισει” με το βλέμμα σου κάθε διακοσμητική λεπτομέρεια, η σκάλα σε οδηγεί στο υπόγειο. Εκει, ένας άλλος χώρος ανοίγεται μπροστά σου. Μια γκαλερί, με τον σωστό φωτισμό που αναδεικνύει τα εκθέματα, δίνει αυτομάτως τον τίτλο “πολυχώρος” στο off white. Και ξεκινάς πάλι να παρατηρείς…
Τα φιλιά μου,
Decofairy 
!!!! Απίστευτος χώρος…δεν το πιστεύω, μ αρέσει πάρα πολύ, το στήσιμο, τα αντικείμενα που έχουν χρησιμοποιηθεί, ο τρόπος που έχουν χρησιμοποιηθεί, βλέπε ποδήλατο – πάσο και φυσικά το κτίριο που απ ότι φαίνεται κάποια παλιά αποθήκη είναι. Θα το ψάξω να πάω να το δω κι από κοντά. Thanks Annastella for sharing 🙂 Φιλιά!
Να πας Χριστίνα μου! Παίζει και τέλεια μουσική. Χθες ξαναπέρασα, αλλά ήταν αρκετά νωρίς κι ήταν ακόμη κλειστό.
Είναι τόσο ο χώρος όσο και το σημείο του πολύ ιδιαίτερο αλλά και ο κόσμος που μαζεύει.. νομίζω. Δουλεύω κοντά και πετάγομαι στην ευρύτερη γειτονιά όποτε μπορέσω. Μπράβο που το φωτογράφισες να μας το δείξεις (δεν ήξερα ότι επιτρέπεται, εγώ κολλάω, χιχι..). Καλημέρα!!!
Κι εγώ κολλάω γενικά, αλλά ρώτησα την ιδιοκτήτρια και δέχθηκε με χαρά 🙂 Καλημερούδια!
Πολύ ιδιαίτερος χώρος και μία αδυναμία στους πετρόκτιστους τοίχους την έχομεν! Την καλημέρα μου 🙂
Καλημέρα Δήμητρα 🙂 Κι εγω τους εχω, πόσο μάλλον όταν έχουν συνδυαστεί και σωστα! 😉
Πωπω, πραγματικά προς μελέτη. Πολύ καλή δουλειά έχω να πω και μου άρεσε ιδιαίτερα ο συνδυασμός καφέ και γκαλερί. Έτσι για να “αναβαθμιζόμαστε”.Καλημέρα!
Στα καλύτερα θα σε πάω όταν κατέβεις Αθήνα 🙂
Αχ, με ξεσηκώνεις..χαχα!Φιλιά!
Εχουν κανει εξαιρετικη δουλεια που φαινεται στην καθε λεπτομερεια. Πραγματικα πολυ ιδιαιτερος χωρος. Μου αρεσαν πολυ τα παραθυρα βιτρινα που φαινεται ο πετροκτιστος τοιχος. Καλημερα!
Από τα καλύτερα σημεία του! Καλημέρα!
Πολύ ξεχωριστός και ιδιαίτερος χώρος! Ήδη το σημείωσα για να το επισκεφτώ… Thanks Annastella!
Ραντεβού εκεί για αυτό που λέγαμε λοιπόν 😉
Τι ομορφος χωρος!!!θα το επισκευτω στην επομενη καθοδο προς Αθηνας! Αν ειναι και κοντα στα υφασματαδικα το καλυτερο μου!!
Ε, δεν είναι και μακρυα. 😉 Καλημερούδια!
τα λευκα ποτιστηρια με την λεβαντα μου εκλεψαν την καρδια…
Αχ, κι εμένα! 🙂