Στο σπίτι…με τη Νατάσα Γκουτζικίδου

 Έτσι, δεν θα μπορούσε να λείπει η Νατάσα από την παρέα μας.  Και αφού πρόθυμα δέχθηκε να μας παραχωρήσει τις σκέψεις της για αυτό που ονομάζουμε σπιτικό, ας απολαύσουμε τις απαντήσεις της στις ερωτήσεις μου…

• Ποια είναι, κατά τη γνώμη σου, η συνταγή για το ιδανικό σπιτικό;

Ιδανικό σπιτικό είναι εκείνο που όταν κλείνεις την πόρτα πίσω σου σε κάνει να ξεχνάς τα πάντα και να αισθάνεσαι ασφαλής ή και άτρωτος. Θα έλεγα πως δεν υπάρχει ιδανική συνταγή. Αρκούν λίγες ‘πινελιές’ προσωπικού γούστου και οι άνθρωποι που αγαπάς να το ‘γεμίζουν’.

• Ποιο είναι το αγαπημένο σου χρώμα και τι εικόνες σου φέρνει στο νου;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το αγαπημένο μου χρώμα ήταν το μπλε. Μου θύμιζε τη θάλασσα, την οποία θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και συνδεδεμένη με μερικές από τις ωραιότερες αναμνήσεις της ζωής μου. Μεγαλώνοντας ωστόσο, το μπλε παραχώρησε ένα τμήμα του ‘θρόνου’ του σε όλες τις αποχρώσεις του ροζ. Δεν ξέρω γιατί, αλλά το συγκεκριμένο χρώμα μου φτιάχνει πραγματικά τη διάθεση και μου φέρνει στο μυαλό την άνοιξη!

• Υπάρχει κάποιο αντικείμενο στο χώρο σου, που γεννάει μνήμες παιδικές; Αν ναι, ποιο είναι αυτό;

Όπως τα περισσότερα παιδιά, έτσι κι εγώ, αγαπούσα πάντοτε τα παραμύθια με νεράιδες και ξωτικά.  Φαίνεται όμως πως η αγάπη αυτή δεν με εγκατέλειψε ούτε καθώς μεγάλωνα. Στα δέκα εννιά μου, ανακάλυψα ένα μαγαζί, στο οποίο έβρισκε κανείς πορσελάνινα ξωτικά και νεράιδες στο μέγεθος της παλάμης του. Με το που έμπαινες στο εσωτερικό του αισθανόσουν αυτόματα πως γινόσουν μέρος του παραμυθιού. Το συγκεκριμένο κατάστημα, που δυστυχώς έχει κλείσει καιρό τώρα, βρισκόταν σε έναν από τους κεντρικότερους δρόμους της Αθήνας. Κάθε φορά που περνούσα από εκεί, αγόραζα κι από ένα. Σήμερα, τα περισσότερα από αυτά, κοσμούν διάφορες γωνιές του σπιτιού μου και κάποια τα φωτιστικά μου.

• Ποια είναι η «όαση» στο σπίτι σου, το σημείο εκείνο που αναπολείς εν μέσω μιας κουραστικής μέρας;

Η δική μου ‘όαση’ είναι το μπαλκόνι μου. Όσο κουρασμένη κι αν είμαι, όποιες κι αν είναι οι διαθέσεις του καιρού, δεν υπάρχει βράδυ που να μην έχω βγει στο μπαλκόνι, έστω και για πέντε λεπτά.  Έχω την τύχη να βλέπω ένα μεγάλο μέρος της βραδινής Αθήνας, η οποία, φωτισμένη τη νύχτα, μοιάζει με καράβι που σαλπάρει. Πρόκειται για μια εικόνα που κυριολεκτικά γαληνεύει την ψυχή μου και με κάνει να ελπίζω πως η μέρα που θα ξημερώσει θα είναι, απλώς, καλύτερη…

• Πες μας λίγα λόγια για τα μελλοντικά σου σχέδια. Ετοιμάζεις κάτι αυτή την εποχή;

Πριν από έναν περίπου μήνα κυκλοφόρησε το νέο μου μυθιστόρημα, με τίτλο ‘Θυμήσου πόσα μου χάρισες…’ από τις εκδόσεις ΔΥΑΣ, οπότε κανονικά θα έπρεπε να ξεκουράζομαι, τουλάχιστον για λίγο. Ωστόσο, έχω ήδη καταπιαστεί με μια νέα ιδέα, που βρισκόταν στα σκαριά από το καλοκαίρι. Καλώς εχόντων των πραγμάτων, σε μερικούς μήνες θα είναι έτοιμο!

Ευχαριστώ πολύ τη Νατάσα για την όμορφη συνέντευξη που μου έδωσε και είχα την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας.