Ανέκαθεν η κουζίνα θεωρούταν από τα πιο κεντρικά σημεία του σπιτιού, ιστορικά σημεία καμιά φορά, στα μάτια των παιδιών. Για εμένα π.χ. ήταν πάντα ο χώρος που έσφιζε από ζωή όλες τις ώρες της μέρας. Τι κι αν δεν λουζόταν από πολυτέλεια, τι κι αν δεν ήταν τεράστια; Εκεί ήταν που μαζευόταν η οικογένεια το μεσημέρι για φαγητό, εκεί από όπου υπέροχες μαμαδίστικες μυρωδιές αναδύονταν, εκεί όπου προτιμούσες να διαβάζεις και να γράφεις ώστε να νιώθεις την παρουσία της μαμάς σου, εκεί όπου εκείνη έπινε καφέ με τις φίλες της, συζητώντας τα καθημερινά τους νέα, καμαρώνοντας για τις επιδόσεις των παιδιών τους σε σχολείο και αθλήματα και αποφασίζοντας από κοινού, τι να μαγειρέψουν την επόμενη μέρα μετά από πολλή σκέψη. Αυτές οι κουζίνες, νιώθω πως έχουν μειωθεί κατά πολύ στην εποχή μας. Θες οι σύγχρονες μαμάδες που εργάζονται, θες οι φιλίες που έχουν αντικατασταθεί από την κοινωνική δικτύωση, θες το γρήγορο φαγητό που έχει πάρει τα πρωτεία σε σχέση με τα χρονοβόρα μαγειρευτά, ο χώρος αυτός έχει γίνει πιο ήσυχος από ποτέ. Δεν μπορούσα λοιπόν να μη σταθώ γεμάτη έκπληξη, μπροστά στην κουζίνα που θα σου παρουσιάσω σήμερα.
Σίγουρα δεν μοιάζει ούτε στο ελάχιστο με την κουζίνα των παιδικών και των εφηβικών μου χρόνων, μπορώ να πω όμως πως μου βγάζει τις εικόνες που προανέφερα. Ίσως με περισσότερη κουλτούρα και σαφώς περισσότερα τετραγωνικά αλλά σίγουρα με την ίδια αγάπη για τον κεντρικότερο και τον πιο ζωντανό χώρο του σπιτιού. Σχεδιάστρια είναι η Karen Harautuneian, κατασκευάστρια εταιρία η Cultivate, έμπνευση τα ευρωπαϊκά παραλιακά εξοχικά και τόπος η Καλιφόρνια. Ο συνδυασμός των υλικών προκαλεί έκπληξη και αμφιβάλλω αν ποτέ θα δεχόταν πελάτης μου μία αντίστοιχη επιλογή αν δεν έβλεπε κάτι αντίστοιχο πρώτα.
Είναι που το πεύκο παραπέμπει σε ρουστίκ καταστάσεις. Είναι πάλι που δεν μπλέκεις εύκολα 2 διαφορετικά ξύλα, όπως συμβαίνει σε αυτή την κουζίνα. Έρχεται όμως αυτή η μαύρη ματ λάκα και τα συνδέει τόσο ομαλά. Και η αντίθεση με το λευκό ραμποτέ στην πλάτη -που μην με ρωτήσεις πόσο πρακτική είναι- ολοκληρώνει το σύνολο και δημιουργεί το ιδανικό φόντο για τέχνη…πολλή τέχνη, κλασσική τέχνη, τέχνη που δεν πιστεύεις στα μάτια σου πως βρίσκεται σε μία κουζίνα.
Κι αφού συνέρχεσαι από την υπέροχη συλλογή που στολίζει τους τοίχους αντί πλακιδίων, το βλέμμα σου αντικρίζει μία καταπληκτική γωνιά, λουσμένη στο φως, με το άνετο καναπεδάκι να στέκεται εκεί, έτοιμο να σε δεχθεί να ανοίξεις το αγαπημένο σου βιβλίο, ενώ η μαμά σου ανακατεύει την μαρμελάδα και η αδερφή σου παίζει στο τεράστιο κεντρικό τραπέζι με τις πλαστελίνες της. Και η ιστορία επανέρχεται,σε ένα διαφορετικό, εξελιγμένο σκηνικό, μιας ακριβής παραγωγής αυτή τη φορά. Μαγική λεπτομέρεια, το “κουρτινόξυλο” της κατασκευής που απομονώνει το μικρό καθιστικό. Δεν πρόκειται παρά για ένα απλό καλάμι. Ιδέα προς αντιγραφή!
Τα φιλιά μου,
Decofairy
Όνειρο η κουζίνα, τόσο ζεστή, νομίζω οτι μυρίζω κανέλα και γαρύφαλλο. Οι πίνακες πολύ όμορφη ιδέα, τα ανοιχτόχρωμα κρυφά ντουλάπια, τα μαύρα με το καφέ πλαίσιο είναι όλα ιδέες προς “κλοπή”! Λάτρεψα τα μαύρα γλαστράκια και τα υποπόδια κάτω απο το τραπέζι!!!!!
Αχ, ναι και τα υποπόδια εκπληκτική λεπτομέρεια!!! Καλημέρες!
Μα τι όμορφη κουζίνα! Μου βγάζει κάτι ιταλικό!! Για τη γωνία στο παράθυρο δε θα πω τίποτα….απωθημένα είναι αυτά! Πόσο μου αρέσουν αυτές οι ζεστές και φιλόξενες κουζίνες…δεν τις βλέπεις εύκολα πέον και είναι πιστεύω αδικημένες στη διαφήμιση και την προβολή που τους κάνουν και τα ίδια τα καταστήματα..
Άντε λοιπόν, να επαναφέρουμε εμείς τη ζεστασιά στις κουζίνες, όπως τους αρμόζει. Την καλημέρα μου!!! 🙂
Εντάξει….. Κλαίω να ξέρεις 😛
Ασε τα κλάματα και δες τοίχο!!!! 😉
Καλημέρα!
Πόσο μου αρέσει το ραμποτέ στο τοίχο….το πλακάκι που έχουμε συνιθίσει εμείς ειναι πιο ψυχρό!!Ομώς μου εχει κλεψει τη καρδιά η τέλεια φωτινή γωνίστα…
Έχω κάνει και εικόνα!!!Σκεφτομαι την κατσαρολα να βραζει, εξω να χιονίζει και η νοικοκυρά να κανει “επιβλεψη” του φαγητου με ενα ζεστό στη κούπα της απ’ αυτή τη γωνία!
Ανναστέλα βάσεις ιδέες για “παρανομιες”…..μερικό κλείσιμο μπαλκόνιου κουζίνας….!!!!
Τζινακι ασε τις παρανομιες! Εδω εχει πάντα ήλιο!!! χαχαχα…Φιλάκια!
Υπέροχη κουζίνα, με φοβερές ιδέες και ατμόσφαιρα. Πολύ ωραία η τέχνη στον τοίχο.Σ ευχαριστούμε, Ανναστέλλα.Φιλάκια στη Φεγγαρένια σου.
Η Φεγγαρένια ανταποδιδει! 🙂
Τι τ έ λ ο ι α κουζίνα είναι αυτή; Διαθέτει τα πάντα και τόσο “ζεστή¨” και οικεία. Καταπληκτική η τέχνη στον τοίχο. Είναι πραγματικά η “καρδιά ” του σπιτιού. Και όσα γράφεις..πόσες αναμνήσεις ξύπνησαν.. άραγε τα παιδιά μας θα έχουν τι ίδιες εικόνες; Και χωρίς να θέλω να χαλάσω το “ονειρο” να πω οτι η ανάρτηση σου είναι just in time για μενα που συνεχίζει να με προβληματίζει το πως θα κλείσω την οπτική προς την κουζίνα, μια και δεν κατάφερα να βρω κρεμαστή βάση τελικά. Και έτσι τον τελευταίο καιρό είμαι ανάμεσα στα εξής: στοράκια (και τι χρώμα;) ή τέχνη; διότι έκανα μια σκέψη να κρεμάσω πάνω από το πάσο με συρματόσχοινα καποιο δίπτυχο ή τρίπτυχο με εκτύπωση και από τις 2 πλευρές για να μην δείχνει άσχημα από την κουζίνα. Ταλαντούχα μαμά και γλυκιά φεγγαρένια τι λέτε; Φιλιά!
Στο χεράκι μας και το μεράκι μας είναι να δώσουμε τις ίδιες αναμνησεις στα παιδιά μας Βάγια μου…ακόμη κι αν θα’ναι αναμνήσεις του σαββατοκύριακου!
Ψηφίζω στοράκι ξύλινο…όχι στις εκτυπώσεις! Έχεις όμορφη αληθινή τέχνη (είναι και το φρεσκοφτιαγμένο τζάκι) για να φορτώσεις το σημείο με τέτοιες κατασκευές. Άσε που δεν θέλουμε να κλείσει μόνιμα και σταθερά η κουζίνα. Με τα στόρια έχεις την εναλλακτική. Και στο λέω γιατί με τις τελευταίες αλλαγές στο σπιτι (προς χάριν της Φεγγαρένιας) το ζω καθημερινά!
Τα φιλιά μας!
Αλλαγές; νεο postακι θέλουμε με τις αλλαγές! Κι εμένα αυτοί ήταν οι ενδοιασμοί μου για την εκτύπωση.. Τι χρώμα προτείνεις; Πιστέυω πως καλύτερα από όλα θα ταιριαζε ξύλινο καφέ αλλά φοβάμαι μηπως και με την ταπετσαρία απο κάτω έρθει σκούρο και “μπουκώσει”. Διαθέτετε και στο mobel haus;
Για καρυδί έλεγα. Δεν μπουκώνει,γιατί δεν είναι απαραίτητο να τα έχεις εντελώς κλειστά όταν είναι κατεβασμένα 😉 Έχουμε στο Mobel Haus κατόπιν παραγγελίας.
O.k. θα μιλήσουμε με την ευκαιρία και για τις λεπτομέρειες.Φιλιά!
Όμορφη η κουζίνα, αλλά απορώ πώς μαγειρεύουν χωρίς απορροφητήρα? Κι όσο σκέφτομαι αυτά τα ωραία κάδρα γεμάτα υδρατμούς και μυρωδιές ……
Δεν έχεις κι άδικο Λένια…και το εχω συναντήσει σε πολλές κουζίνες του εξωτερικού!