Αυτό το ρετιρέ στη Βαρκελώνη που θα σας δείξω σήμερα, χαρακτηρίζεται από την καθαρότητα των γραμμών του. Με μονότονη χρωματική παλέτα που κινείται μεταξύ λευκού και γκρι και φυσικά υλικά όπως το ξύλο και οι λινές κουρτίνες που χωρίζουν τα δωμάτια, το διακοσμητικό team tου estudio Libano, έβγαλε όλο τον ψυχισμό του διαμερισματος μεσα απο τη συμμετρία και το παιχνίδι με τα επίπεδα.
The penthouse in Barcelona that I will show you today, is characterised by the purity of its lines. With monotone color palette which moves between grey and white and with natural materials as wood and the linen curtains that separate the rooms, the design team of estudio Libano, proove the psyche of the apartment with the game of the different levels and the symmetry.
Ωραία μινιμαλιστική δουλειά, εντυπωσιακή στη λιτότητά της. Αποπνέει ηρεμία και αυθεντικότητα, χωρίς διακοσμητικές φλυαρίες . Ζηλεύω τος ξύλινους πάγκους στην κουζίνα. Δεν τούς έβαλα στη δική μου, γιατί φοβήθηκα την ‘συμπεριφορά ‘ του ξύλου, παρά τις διαβεβαιώσεις περί στεγανοποίησης κ.λπ.Μου αρέσει και το παιχνίδι με τα επίπεδα. Στα δικά μου μάτια το σκηνικό φαίνεται τέλειο για την ανάδειξη των έργων τέχνης που υπάρχουν στους τοίχους,( ίσως να μου άρεσαν λίγο πιο χρωματιστά.) Καλή μας μέρα.
Να προσθέσω και κάτι. Νομίζω πως οι καρέκλες tolix εδώ είναι απόλυτα ταιριαστές, ίσως εναρμονισμένες με την ιστορία του σπιτιού. αν αυτό είναι παλιό κ αναπαλαιωμένο κτίριο από αυτά που στέγαζαν βιοτεχνίες της Βαρκελώνης, όπως δείχνει η τζαμαρία. Δεν είμαι σίγουρη γι”αυτό, αλλά συχνά βλέπουμε τις tolix δίπλα σε μπαρόκ καθρέφτες ή διακοσμητικές ταπετσαρίες, και άλλα τέτοια στοιχεία , είτε σε φωτογραφίες , είττε στην πραγματικότητα. . Δεν είμαι ειδική, αλλά τότε μού αρέσουν πολύ λιγότερο..
Μου άρεσαν οι ξύλινοι πάγκοι…και γενικά που έχει ξύλο..αν δεν είχε θα έμοιαζε πολύ κρύο με τόσο λευκό…
Σαφώς και το ξύλο “χαρίζει” όπως και η τάση που επικρατεί τα τελευταία χρόνια για το πιο φυσικό και ακατέργαστο. Μακάρι να μπορουσα να ξυλώσω οτι λουστραρισμένο έχω να έβαζα ξύλα φυσικά, αλλά ..είναι πρακτικά αδύνατο. Κι ετσι μένω να απολαμβάνω όμορφες εικόνες σαν τις παραπάνω οι οποιες με κάνουν να νιώθω διχασμένη προσωπικότητα γιατι μου αρέσουν και με κάνουν να σκέφτομαι πόσο πιο απλή είναι η ζωή με λίγα αντικείμενα, αλλά το σπίτι μου…. καμία σχέση με τα παραπάνω.!Καλημέρα!
Το πόσο μου αρέσουν αυτού του τύπου σπίτια δεν λέγεται! Εντύπωση μου έκανε το πάτωμα, τέλειο χρώμα!!
Τα τύπου “βιομηχανικά” παράθυρα της τραπεζαρίας είναι καταπληκτικά.