Παραδέχομαι πως οι φορές που μου έχει αρέσει σπίτι διακοσμημένο “καθώς πρέπει”, είναι ελάχιστες. Η αλήθεια είναι πως δεν θυμάμαι κάποια, αλλά δεν μπορεί, θα υπάρχει. Γι’αυτό κι επιλέγω να πω πως είναι ελάχιστες. Με τον ορισμό “καθώς πρέπει”, δεν εννοώ άλλο από τον χώρο εκείνο που έχει τα γυαλιστερά του πατώματα, ολόλευκους τοίχους, σεταρισμένα έπιπλα και σχεδόν καμία έκπληξη. Κανένα focal point, να μαγνητίσει το βλέμμα σου. Κι όμως, ένα τέτοιο σπίτι θα σου παρουσιάσω σήμερα, που το λευκό του, τα γυαλιστερά του πατώματα και ο καθωσπρεπισμός του, με μαγνήτισαν.
Βέβαια, κοιτώντας ξανά και ξανά τις φωτογραφίες για να δω πως την πάτησα έτσι, ανακαλύπτω τι είναι αυτό που κάνει τη διαφορά ανάμεσα στα άλλα στυλιζαρισμένα σπίτια που βλέπω καθημερινά στο διαδίκτυο. Το γυαλί του, σε οροφή-δάπεδο και χωρίσματα! Είναι εμφανές πως η αρχιτεκτονική του είναι αυτή που με οδήγησε να στο παρουσιάσω σήμερα, και όχι η διακόσμησή του αυτή καθαυτή.
Εντάξει, αγάπησα και τη σοφίτα, με τα εμφανή δοκάρια στο λουτρό, να σπάνε τη μονοτονία!
photos via
Κι αν σου άρεσε κι εσένα, να σε ενημερώσω πως αυτή η μεζονέτα είναι κάτι λιγότερο από 110 τετραγωνικά, βρίσκεται στη Στοκχόλμη και είναι προς ενοικίαση. Τι λες; 😉
Τα φιλιά μου,
Decofairy
Εμένα πάλι τόσο πολύ γυαλί με τρομάζει, δεν μπορώ καθόλου!!!! Νομίζω οτι θα σπάσει ανα πάσα στιγμή 😛
Πολύ ψυχρό υλικό το γυαλί για εμένα, προτιμώ τα πιο cozy…. 🙂
Παρόλα αυτά, πολύ ωραίο να το βλέπω και να το επισκέπτομαι αλλά όχι να μένω …χιχιχιχιχιχι….
Καλημέρα!!!
Αψογο! Κι εγώ, όμως, αν το κατοικούσα, θα …γέμιζα με κάδρα τουλάχιστον τον ένα τοίχο!
Κι εγώ δεν τα συμπαθώ τα καθως πρέπει σπίτια, αλλά αυτό που αγάπησα σ΄αυτό είναι το ξύλο, δοκάρια και πατώματα. Καλημέρα σας!
Πολύ λευκό – υπερβολή αλλά το ξύλινο πάτωμα σώνει την κατάσταση. Το γυαλί με μ αρέσει πάρα πολύ. Αν τελικά το νοικιάσω με χαρά να σας φιλοξενήσω!! Καλημέρα.
πάρα πολύ ωραίο Ανναστέλλα μου, αλλά όχι για μένα, οπότε κι εγώ θα συμφωνήσω με τις προλαλήσασες….Τόσο άσπρο μου φέρνει κάπως αποστειρωμένο, εγώ το θέλω το χρώμα μου. Όσο για αυτούς τους γυάλινους τοίχους, με τρομάζουν λίγο, πουθενά δεν μπορείς να απομονωθείς, και βέβαια το χειρότερό μου είναι τα γυάλινα πατώματα. Εδώ στο Μουσείο της Ακρόπολης που περπατάς και από κάτω φαίνονται τα αρχαία, εμένα με ζαλίζουν, φαντάσου να είμαι όλη μέρα σε ένα τέτοιο χώρο, α πα πα, αυτά δεν είναι για εμένα…..φιλιά και την καλημέρα μου
Ούτε εμένα μου αρέσει το πολύ γυαλί…πολύ ψυχρό…και το γυάλινο πάτωμα, απαπαπα…..δε θα πατούσα ούτε γι αστείο, και ούτε θα περνούσα κάτω από τη βιβλιοθήκη που πατάει πάνω του!χαχαχα!! ωστόσο λάτρεψα το συνδυασμού λευκό με ξύλο, τόσο ήρεμο και καθαρό.. και πόσο ωραία συνδυάζονται οι διαφορετικές αποχρώσεις του ξύλου!α, και τα δοκάρια στο μπάνιο φανταστικά! θα μου άρεσε να τα δω και στο υπόλοιπο σπίτι στο ταβάνι! καλημέρες ανοιξιάτικες!!!
Το σπιτι ειναι τελειο!!! Θα εκανα λιγη προσπαθεια να συνηθισω το γυαλινο πατωμα γιατι θα ενιωθα οτι αιωρουμαι στο κενο αλλα το λευκο με γαληνευει!! Θα προσθετα καποιες πινελιες χρωματικες με μοντερνους πινακες λουλουδια στ βαζα καποιο μικρο χαλακι και στο υπνοδωματιο θα εβαζα ενα διαφανο επιπλο με τις τσαντες μου!!! (Χρωματικη πανδαισια!!!!)
Η χαρά του Άζαξ αλλά υπέροχα γαλήνιο και φιλόξενο! Πολύ μου άρεσε η φωτογραφία που βλέπεις από τον κάτω όροφο την από κάτω πλευρά του μπουφέ στον επάνω όροφο!
Πάρα πολύ ωραίο! Αν και επιλέγοντας και εγώ λευκή λάκα για την κουζίνα μου δηλώνω ταλαιπωρημένη από το συνεχές καθάρισμα! Ταλαιπωρημένη αλλά όχι μετανοιωμένη (τουλάχιστον προς το παρόν χαχαχα)! Τα φιλιά μου 😉
μ αρεσει! ειναι φωτεινο, αστραφτει! να μεινω εκει ναι, πολυ ευχαριστως. να το καθαριζω πάλι, οχι ευχαριστω. καλημερα!