Αγαπώ το camping! Κι εσύ το αγαπάς… ακόμη κι αν δεν το παραδέχεσαι. Πες μου πως στην παιδική σου ηλικία εσύ δεν έστηνες σεντόνια από καρέκλα σε καρέκλα για να χωθείς από κάτω. Πες μου ακόμη, πως στα παιδιά σου δεν έχεις αγοράσει μία μικρή σκηνή για παιχνίδι στο σπίτι. Πες μου επίσης πως δεν σε γοητεύει ο “ουρανός” ή έστω μια κουνουπιέρα πάνω από το κρεββάτι…Δεν μου το λες ε;…Είδες λοιπόν; είσαι κι εσύ λάτρης του Camping κι ας μην το παραδέχεσαι 😉
I love camping! And you love it too … even if you do not admit it. Didn’t you, in your childhood, put sheets from chair to chair to play below? Or haven’t your children purchased a small tent for play at home? Tell me that you don’t like a mosquito net over the bed … You can’t denied it, right? You are a fan of Camping even if you do not admit it! 😉
Κι αν φοβάσαι τα ζωύφια κι αν δεν αντέχεις τις φωνές των “γειτόνων” στα οργανωμένα camping, κι αν δεν νιώθεις παιδί της φύσης, σου βρήκα λύση. Στήσε τη σκηνή σου στο σπίτι. Απόλαυσε το σκοτάδι, άναψε κεριά και βάλε το ραδιόφωνο να παίζει. Ακόμη καλύτερα, βάλε ήχους της θάλασσας να ακούς… και κοιμήσου εκεί. Τι κι αν δεν είμαστε ακόμη παιδιά…νιώθουμε όμως…έτσι δεν είναι;
And if you are afraid of bugs and you can not stand the voices of “neighbors” in organized camping, if you do not feel a child of nature, I found your solution. Set the tent in your home. Enjoy the darkness, lit candles and put the radio playing. Even better, get sounds of the sea to listen … and sleep there. What if we are not still children … but we feel so… Aren’t we?
A photo from my last excursion
Αχ ωραία θα ήταν να βάζαμε μια σκηνή στο σπίτι αλλά οι σκήνες που έχουμε δεν έχουν το στυλ αυτό μας έδειξες δυστυχώς.. πάντα έχω μια αγωνία όταν κοιμάμαι σε σκηνη ειδικά σε μη οργανωμένο camping..
Πάρτε σεντόνια…λουλουδάτα, καρώ και χρωματιστά και παίξτε!!!! 🙂
Την καλημέρα μου 🙂
teleiaaaaa! uperohi idea!
thnx for sharring!
🙂
let me know if you are interested in contributing an article on the topic “A tryst with Nature”, send me the article or the link at ver.akanksha@gmail.com on or before thursday, Aug 16th next week
Thank you for the proposal 🙂
I will send you an e-mail for the details.
Τι όμορφα γραμμένο κείμενο, εμπνευσμένο, χαριτωμένο και ψυχολογικά τονωτικό! Ευχαριστούμε,
Σε ευχαριστω Αλεξάνδρα μου…Για μια ακομη φορα με ανεβάζεις με τα λόγια σου 🙂
Μπράβο Ανναστέλλα! Πολύ ωραία ανάρτηση, χτύπησες ευαίσθητη φλέβα!!!!
Αλήθεια, που είναι τα Πράμαντα?
🙂 Τα Πράμαντα είναι στους πρόποδες της Στρογγούλας, που ειναι κορυφογραμμή των Τζουμέρκων στην κεντρική Πίνδο, γύρω στα 60 χλμ από τα Ιωάννινα…Αξίζει να πας αν σου δωθεί η ευκαιρία…αν μάλιστα το συνδυάσει με συναυλία όπως κι εμείς, ακόμη καλύτερα…αν κι ο φίλος Σωκράτης μας την έκανε και δεν έπαιξε εκείνο το βράδυ λόγω βροχής, άξιζε η όλη εκδρομή 🙂
Αχ βρε Ανναστέλλα, μας ταξίδεψες πάλι και άντε να επιστρέψουμε στη πραγματικότητα…..
🙂
Tέλεια ιδέα αν είχαμε χώρο 🙂 Αλλά και στο μπαλκόνι γίνεται!! 🙂 Και τα Πράμαντα είναι φανταστικά, όλα τα μέρη εκεί γυρω στα Τζουμέρκα είναι πανέμορφα ειδικά ο Καταρράχτης!
Να σπρώξουμε ίσως λίγο, το τραπεζάκι του σαλονιού και να στήσουμε τη σκηνή μας; 😉
Πράγματι είναι όλα υπέροχα εκεί γύρω…τόσο αυθεντικά!