Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη…είναι απο τις στιγμες που βλεπεις τυπωμενες τις δημιουργιες σου και χαιρεσαι.
Δεν πρόκειται για την εκτύπωση κάποιων σχεδίων, ενός project ή κάτι τετοιο. Πρόκειται για κάτι άλλο…πιο νέο στη ζωή μου και με γοργή εξέλιξη θα έλεγα. Τη φωτογραφία…Συγκεκριμένα, πήρα μόλις στα χέρια μου, εκτυπωμένη τη φωτογραφία που θα βρίσκεται στο 5ο Artogether festival στο Six Dogs στις 3, 4 και 5 Ιουλίου. Στο διαδίκτυο, παντού γίνεται λόγος για αυτό το φεστιβάλ…κι είναι τόσο ωραίο να βλέπεις το όνομά σου ανάμεσα στους άλλους καλλιτέχνες. Έτσι, σκέφτηκα σημερα να σας μιλήσω για τη σχέση της αρχιτεκτονικής με τη φωτογραφία. Πρόκειται για ένα κείμενο που έχω παρουσιάσει και σε άλλα sites και θεωρώ ωφέλιμο να ξετυλίξω τις σκέψεις μου και την έρευνά μου, κι εδώ, μαζί σας…Ετοιμάστε καφεδάκι λοιπόν, και ανακαλύψτε το χώρο της αρχιτεκτονικής και της φωτογραφίας.
Αρχιτεκτονική & φωτογραφία: Τα κοινά τους στοιχεία
Δεδομένου ότι περιβαλλόμαστε από την αρχιτεκτονική στη ζωή μας καθημερινά, είναι αναμενόμενο πως θα ήταν ένα δημοφιλές θέμα για φωτογράφιση.
Παρακάτω όμως δεν θα αναλύσουμε την Αρχιτεκτονική φωτογραφία, αλλά τα στοιχεία αυτά που είναι κοινά τόσο στη φωτογραφία, όσο και στην Αρχιτεκτονική.
Στην εσωτερική αλλά και στην εξωτερική αρχιτεκτονική, τα στοιχεία που διαμορφώνουν το αντικείμενο και του δίνουν χαρακτήρα, είναι : Το φως, το σχήμα (γραμμή), το υλικό (υφή) και το χρώμα. Στη φωτογραφία, μεμονωμένα, παίζουν κι εδώ βασικό ρολό οι συγκεκριμένοι παράγοντες.
ΣΧΗΜΑ-ΓΡΑΜΜΗ:
Η γραμμή παίζει σημαντικό ρόλο, τόσο στον σχεδιασμό ενός αρχιτεκτονήματος, όσο και στη φωτογραφία.Στην αρχιτεκτονική, τα πάντα εξαρτώνται από τη γραμμή. Στη φωτογραφία, παίζει εξίσου σημαντικό ρόλο, μια που καθοδηγεί το μάτι στο σημείο ενδιαφέροντος, αποτρέποντας την περιπλάνηση της οπτικής μας
Στη φωτογραφία η γραμμή, δίνει επίσης έμφαση στην απόσταση μεταξύ των αντικειμένων. Με διαφορετικό τρόπο, λειτουργεί κάπως έτσι και στην αρχιτεκτονική και τη διακόσμηση. Μια γραμμή κατά μήκος ενός τοίχου στο ύψος του ματιού, ξεγελάει και δημιουργεί μια προοπτική που κάνει το χώρο να φαίνεται μακρύτερος.
Το αποτέλεσμα γίνεται πιο δυναμικό όταν η «γραμμή» που χωρίζει τη φωτογραφία ή το σχέδιο σε 2 ή περισσότερα τμήματα, βρίσκεται σε μια από τις γωνίες του κάδρου (είτε πρόκειται για φωτογραφία είτε για κάτοψη) και φεύγει διαγωνίως.
Οι κάθετες γραμμές, χαρακτηρίζουν την κυριαρχία, την ισχύ και την ανάπτυξη. Ψηλά κτίρια κολώνες, μία έντονη κατακόρυφη δέσμη φωτός, λειτουργούν το ίδιο έντονα στη φωτογραφία, όπως και στο σχεδιασμό ενός χώρου. Όσο πιο παράλληλες είναι οι γραμμές μας, τόσο αυστηρότερο και επιβλητικότερο είναι το αποτέλεσμα.
Οι οριζόντιες γραμμές, τόσο στη διακόσμηση όσο και στη φωτογραφία, προσδίδουν την αίσθηση της γαλήνης και της ηρεμίας.
Οι διαγώνιες γραμμές με τη σειρά τους, αποπνέουν δράση, βάθος και ένταση. Στη διακόσμηση τις χρησιμοποιούμε ιδιαίτερα σε αδιάφορους χώρους για να αποκτήσουν ένα παιχνίδι και να ξεφύγει από τα τετριμμένα.
Στη φωτογραφία αντίστοιχα, οι διαγώνιες γραμμές βοηθάνε το κάδρο μας, προσφέροντάς του ένα ατού επιπλέον, αφού ξεφεύγουμε από την λογική της οπτικής μας που χαρακτηρίζεται κυρίως από οριζόντιες και κάθετες γραμμές.
Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε συνήθως τις διαγώνιους σε ένα σχέδιο, ξεκινά από κάτω αριστερά προς πάνω δεξιά. Κάπως έτσι συνηθίζεται και στις φωτογραφίες.
Αν θελήσουμε να ξεφύγουμε από την κατάτμηση του χώρου ή αντίστοιχα της φωτογραφίας σε δύο τριγωνικά κομμάτια, τότε η διαγώνια γραμμή μας μπορεί να ξεκινήσει λίγο πιο πάνω από τη γωνία του κάδρου ή της κάτοψής μας.
Σημαντικό στοιχείο είναι και οι καμπύλες γραμμές. Στη διακόσμηση χρησιμοποιούνται προς χάρη εντυπωσιασμού περισσότερο και ελάχιστα για πρακτικούς λόγους. Η καμπύλη προσδίδει κομψότητα, αισθησιασμό καθώς και μια γαλήνια αίσθηση ισορροπίας. Το ίδιο παρατηρούμε τόσο σε έναν χώρο με καμπύλα στοιχεία, όσο και σε μια φωτογραφία.
Tέλος, υπάρχουν και οι συγκλίνουσες γραμμές. Γραμμές που συναντώνται. Αυτός ο συνδυασμός γραμμών, δίνει προοπτική στη φωτογραφία ή στον χώρο αντίστοιχα, προσφέροντας μία συγκεκριμένη ροή ή βάθος. Επίσης κι εδώ παρατηρούμε την αίσθηση της απόστασης και της κλίμακας ως αποτέλεσμα. Συνήθως οι συγκλίνουσες γραμμές, αναζητούν ένα έντονο στοιχείο ώστε να μην βγει μονότονο το αποτέλεσμα. Για να ξεφύγουμε λοιπόν από το ρίσκο της μονοτονίας, προτιμότερο είναι το επιπλέον στοιχείο να τοποθετηθεί κοντά στις συγκλίνουσες γραμμές, ώστε να μην μπερδεύεται το οπτικό μας πεδίο με πολλές πληροφορίες. Αυτό ισχύει τόσο στην αρχιτεκτονική όσο και στη φωτογραφία. Φυσικά, πολλές φορές οι συγκλίνουσες γραμμές αποτελούν από μόνες τους σημείο ενδιαφέροντος είτε για τον χώρο είτε για τη φωτογραφία και δεν υπάρχει η ανάγκη για πρόσθετα θέματα.
XΡΩΜΑ
Αν εξαιρέσουμε την ασπρόμαυρη φωτογραφία μια που μας είναι αδύνατο να θέσουμε συγκρίσεις αφού στην πραγματική ζωή κατακλυζόμαστε από χρώματα, θα δούμε απλά με ποια κριτήρια επιλέγουμε συγκεκριμένους τόνους και αποχρώσεις στα θέματά μας και ποια η σχέση τους με τη διακόσμηση.
Τα χρώματα είναι ακτινοβολίες που ανάλογα με τη συχνότητά τους προκαλούν ποικίλους ερεθισμούς στο οπτικό νευρικό σύστημα του ανθρώπου και επηρεάζουν την ψυχολογία του. Από τα πρώτα χρόνια της ζωής του ανθρώπου η ψυχοσύνθεσή του διαμορφώνεται μέσα σε ένα χρωματικό περιβάλλον γεμάτο εναλλαγές. Οι τροποποιήσεις του κυρίαρχου χρωματικού υπόβαθρου μέσα στο οποίο μεγαλώνει προκαλούν αλλαγές στη διάθεση και στην προδιάθεσή του.
Αυτοί που έζησαν τα παιδικά τους χρόνια κοντά στη φύση δεν συμβιβάζονται ψυχολογικά με τα ξεπλυμένα και χωρίς αντιθέσεις χρώματα των σκονισμένων μεγαλουπόλεων. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που νοιώθουν την ανάγκη να δραπετεύουν κατά καιρούς από τα μεγάλα αστικά κέντρα προς την ύπαιθρο, αναζητώντας μεταξύ άλλων και τις αποχρώσεις που έχουν εγκατασταθεί στην ψυχή τους από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους. Οι χρωματικές προτιμήσεις των ανθρώπων αποτελούν ένα από τα πολλά κριτήρια που βοηθούν στην εκτίμηση της προσωπικότητάς τους.
Κάπου εδώ θα μπορούσαμε να κάνουμε αναφορά στο τι πρεσβεύει κάθε χρώμα, όμως οι διαπιστώσεις που συνδέονται με την επίδραση των χρωμάτων στην ψυχολογία του ανθρώπου δεν είναι τελεσίδικες και ασφαλείς, καθώς υπάρχουν πολλές εξαιρέσεις. Είναι σφάλμα ένας φωτογράφος να τις λαμβάνει υπόψη του πριν ξεκινήσει το καλλιτεχνικό του έργο. Το σωστότερο είναι να αφήνει το ένστικτό του ελεύθερο και να μεταθέτει στους άλλους την κριτική για το έργο του.Στην κατά παραγγελία όμως δημιουργία καλλιτεχνικών έργων (διαφημιστική φωτογραφία, τοιχογραφία, διακόσμηση κλπ) μπορούν να βρουν αρκετή εφαρμογή.
Το χρώμα μπορεί να είναι πρωταγωνιστής, είτε γεμίζοντας το κάδρο μας, είτε δίνοντας απλά ένα στοιχείο. Το ίδιο συμβαίνει και στη διακόσμηση. Συμβαίνει πολλές φορές, μάλιστα, το χρώμα που επιλέγουμε να χρησιμοποιήσουμε σε πολύ μικρή δόση, να είναι σημαντικότερο, από ότι να γεμίζαμε την εικόνα μας ή τον χώρο μας με αυτό.
ΦΩΣ
Σχετικά με το φως, πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας, πως αυτό είναι που δίνει την κλίμακα του χρόνου στο χώρο. Ο εσωτερικός χώρος, για παράδειγμα, αποκτά τελείως διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά όταν το φως εισέρχεται από πάνω, από το πλάι ή από κάτω ή πάλι όταν διεισδύει από μια σχισμή ή ένα μεγάλο άνοιγμα.
Στο φως, διακρίνουμε τον φυσικό φωτισμό & τον τεχνητό φωτισμό οι οποίοι με τη σειρά τους χωρίζονται σε άλλους υποπαράγοντες, όπως ο άπλετος θερμός ή ψυχρός φωτισμός & η δέσμη φωτός (είτε προέρχεται τεχνητά από σποτ, είτε φυσικά από τη σχισμή σε ένα τοίχο, κ.λ.π.) …
Όπως ένας χώρος αλλάζει όψη ανάλογα με τον φωτισμό, έτσι και στη φωτογραφία παρατηρούμε σημαντικές διαφοροποιήσεις με την επιλογή διαφορετικής ώρας λήψης (όταν πρόκειται για εξωτερική) ή διαφορετικής επιλογής φωτισμού όταν πρόκειται για εσωτερική λήψη…
ΣΚΙΑ:
Το φως και η σκιά, είναι έννοιες αλληλένδετες αφού η σκιά εξαρτάται από τον φωτισμό.
Η αρχιτεκτονική (ιδίως σε τόπους σαν τον δικό μας) βασίζεται κυρίως στις σκιές. Τα πάντα θεμελιώνονται πάνω στην αέναη αντίθεση φωτός-σκιάς. Το αρχιτεκτόνημα ταυτίζεται με τις σκιές του. Οι ατέλειες, διακρίνονται λόγω των σκιών τους, ξεχωρίζουν οι όγκοι του, αλλάζει ο χρωματισμός του.
Πρέπει να «ισορροπήσει» λοιπόν τόσο το αρχιτεκτόνημα όσο και η φωτογραφία, ανάμεσα σε σκιερές και φωτεινές περιοχές γνωρίζοντας ότι η μία είναι συμπλήρωμα της άλλης, αφού είναι αδύνατον να συνθέσεις χωρίς το φως, αλλά και έξω από τα όρια που αυτό σου καθορίζει για να κινηθείς.
ΥΛΙΚΑ – ΥΦΗ:
Η υφή, είναι από τα στοιχεία που δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία – τουλάχιστον συνειδητά-. Κι όμως, το υλικό που φωτογραφίζουμε ή που χρησιμοποιούμε στη διακόσμηση ενός χώρου, ή ακόμη και την εξωτερική επένδυση ενός κτιρίου, είναι τόσο σημαντικός παράγοντας όσο και οι προαναφερόμενοι.
Η υφή συγκεκριμένα, βοηθά στο να τονίσουμε την λεπτομέρεια σε μία φωτογραφία, όσο και να δείξουμε πως ασχοληθήκαμε λεπτομερώς με τον χώρο μας, του δώσαμε δηλαδή την πρέπουσα σημασία.
Και αν στη διαμόρφωση ενός χώρου, το κάθε υλικό εξυπηρετεί υπαρκτές ανάγκες, στο χώρο της φωτογραφίας, χρησιμοποιείται ώστε να δώσουμε την ευχαρίστηση της αληθοφάνειας.
images:via
Τι ωραια….Μπορει να τα καταφερω να ερθω στην εκθεση 🙂 Δεν γνωριζομαστε βεβαια, αλλα μπορει να σε πετυχω εκει 🙂
με εντυπωσιασες … με ταξίδεψες … μακάρι να μπορούσα να ερθω στην εκθεση