Άνετος χώρος καλεί S.O.S.

Η Ελισάβετ είναι νιόπαντρη κι εξοπλίζει το σπίτι της. Χρειάζεται όμως καθοδήγηση, κι έτσι απευθύνθηκε στο μαγικό ραβδάκι της Decofairy και των αναγνωστών της, για βοήθεια.
Οι προβληματισμοί της, περιστρέφονται γύρω από το χρώμα των επίπλων, την επιλογή της τραπεζαρίας αλλά και της γενικότερης διακόσμησης του άνετου -όπως θα δεις κι εσύ- χώρου της.

Θα ξεκινήσω κάπως ανάποδα και θα πω ναι στην ροτόντα για την τραπεζαρία. Μεγάλη και άνετη, με ένα στρογγυλό επίσης χαλί και ένα κρεμαστό φωτιστικό να κατεβαίνει χαμηλά στο τραπέζι. Δρυς ανοιχτό ψηφίζω για την τραπεζαρία και το ίδιο μεταφέρεται και στα υπόλοιπα έπιπλα. Ξύλο διαχρονικό, τόσο μοντέρνο όσο και κλασσικό, να μην φωνάζει την εποχή που αγοράσθηκε.

Στο σαλόνι, θα κάνει όμορφη αντίθεση με τον γκρι καναπέ και θα εναρμονίσει το σύνολο. Εκεί, θα μου άρεσε να δω ένα χαλί pebbles σε γκρίζους τόνους. Γκρι απαλό θα ήθελα και στην κουρτίνα και εννοείται σε πιο μακρυά έκδοση από την υπάρχουσα που βλέπω στη φωτογραφία.Τουλάχιστον να πατάει, αν όχι να σέρνεται.
Kι επιστρέφω στο χώρο της τραπεζαρίας και μένω στην αμεσότητα με την κουζίνα. Δεν θα σου μιλήσω για διαχωριστικά, για στόρια, πάσο ή άλλες κατασκευές γιατί τα έχουμε ξαναπεί. Θα σου μιλήσω για μια αυλαία. Ένα παιχνίδι με υφάσματα, που θα γίνει το focal point του χώρου, αν και διακριτικό. Δύο πλαϊνά από λινό στο χρώμα της άμμου που θα δένει με όμορφες πιάστρες δεξιά κι αριστερά, περισσότερο για να διαχωρίσει τους δύο χώρους δίνοντας την πρέπουσα “τιμή” στην τραπεζαρία, παρά για να απομονώσει την κουζίνα.
Μπροστά από την αυλαία, φυτά εσωτερικού χώρου θα προσθέσουν μία φινέτσα, αλλά και το χρώμα που λείπει γενικά από το σημείο.
Και κάπου εδώ, δίνω τη σκυτάλη σε εσένα που έχεις να πεις μία ιδέα ακόμη για να βοηθηθεί κι η Ελισάβετ.

Τα φιλιά μου,
Decofairy